श्रीजगन्नाथाष्टकम्

कदाचित्कालिन्दी तटविपिनसंगीतकरवो

मुदा गोपीनारी वदनकमलास्वादमधुपः ।

रमाशम्भुब्रह्मामरपतिगणेशार्चितपदो

जगन्नाथः स्वामी नयनपथगामी भवतु मे ॥ १ ॥

 

भुजे सव्ये वेणुं शिरसि शिखिपिंछं कटितटे

दुकूलं नेत्रान्ते सहचरकटाक्षं विदधते ।

सदा श्रीमद्वृन्दावनवसतिलीलापरिचयो

जगन्नाथः स्वामी नयनपथगामी भवतु ने ॥ २ ॥

 

महाम्भोधेस्तीरे कनकरुचिरे नीलशिखरे

वसन् प्रासादान्त: सहजबलभद्रेण बलिना ।

सुभद्रामध्यस्थ: सकलसुरसेवावसरदो

जगन्नाथः स्वामी नयनपथगामी भवतु मे ॥ ३ ॥

 

कृपापारावारा: सजलजलदश्रेणिरुचिरो

रमावाणीसौम: सरदमलपद्मोद्भवमुखैः ।

सुरेन्द्रैराराध्यः श्रुतिगणशिखागीतचरितो

जगन्नाथः स्वामी नयनपथगामी भवतु मे ॥ ४ ॥

 

रथारूढो गच्छन् पथि मिलितभूदेवपटलैः

स्तुतिप्रादुर्भावं प्रतिपदमुपाकर्ण्य सदयः ।

दयासिन्धुर्बन्धु: सकलजगता सिन्धुसुतया

जगन्नाथः स्वामी नयनपथगामी भवतु मे ॥ ५ ॥

 

परब्रह्मापीडः कुवलयदलोत्फुल्लनयनो

निवासी नीलाद्रौ निहितचरणोऽनन्तशिरसि ।

रसानन्दो राधासरसवपुरालिंनसखो

जगन्नाथः स्वामी नयनपथगामी भवतु मे ॥ ६ ॥

 

न वै प्रार्थ्यं राज्यं न च कनकतां भोगविभवं

न याचेऽहं रम्यां निखिलजनकाम्यां वरवधूं ।

सदा काले काले प्रमथपतिना गीतचरितो

जगन्नाथः स्वामी नयनपथगामी भवतु मे ॥ ७ ॥

 

हर त्वं संसारं द्रुततरमसारं सुरपते

हर त्वं पापानां विततिमपरां यादवपते ।

अहो दीनानाथं निहितमचलं निश्चितपदं

जगन्नाथः स्वामी नयनपथगामी भवतु मे ॥ ८ ॥

इति श्रीमद् शङ्कराचार्यप्रणीतं जगन्नाथाष्टकं सम्पूर्णं॥

ಜಗನ್ನಾಥಾಷ್ಟಕಂ

ಕದಾಚಿತ್ಕಾಲಿಂದೀ ತಟವಿಪಿನಸಂಗೀತಕರವೋ
ಮುದಾ ಗೋಪೀನಾರೀವದನಕಮಲಾಸ್ವಾದಮಧುಪಃ
ರಮಾಶಂಭುಬ್ರಹ್ಮಾಽಮರಪತಿಗಣೇಶಾಽರ್ಚಿತಪದೋ
ಜಗನ್ನಾಥಸ್ವಾಮೀ ನಯನಪಥಗಾಮೀ ಭವತು ಮೇ || ೧ ||

ಭುಜೇ ಸವ್ಯೇ ವೇಣುಂ ಶಿರಸಿ ಶಿಖಿಪಿಚ್ಛಂ ಕಟಿತಟೇ
ದುಕೂಲಂ ನೇತ್ರಾಂತೇ ಸಹಚರಕಟಾಕ್ಷಂ ವಿದಧತೇ
ಸದಾ ಶ್ರೀಮದ್ಬೃಂದಾವನವಸತಿಲೀಲಾಪರಿಚಯೋ
ಜಗನ್ನಾಥಸ್ವಾಮೀ ನಯನಪಥಗಾಮೀ ಭವತು ಮೇ || ೨ ||

ಮಹಾಂಭೋಧೇಸ್ತೀರೇ ಕನಕರುಚಿರೇ ನೀಲಶಿಖರೇ
ವಸನ್ಪ್ರಾಸಾದಾಂತಃ ಸಹಜಬಲಭದ್ರೇಣ ಬಲಿನಾ
ಸುಭದ್ರಾಮಧ್ಯಸ್ಥಃ ಸಕಲಸುರಸೇವಾವಸರದೋ
ಜಗನ್ನಾಥಸ್ವಾಮೀ ನಯನಪಥಗಾಮೀ ಭವತು ಮೇ || ೩ ||

ಕೃಪಾಪಾರಾವಾರಃ ಸಜಲಜಲದಶ್ರೇಣಿರುಚಿರೋ
ರಮಾವಾಣೀಸೌಮಸ್ಸುರದಮಲಪದ್ಮೋದ್ಭವಮುಖೈಃ
ಸುರೇಂದ್ರೈರಾರಾಧ್ಯಃ ಶ್ರುತಿಗಣಶಿಖಾಗೀತಚರಿತೋ
ಜಗನ್ನಾಥಸ್ವಾಮೀ ನಯನಪಥಗಾಮೀ ಭವತು ಮೇ || ೪ ||

ರಥಾರೂಢೋ ಗಚ್ಛನ್ಪಥಿ ಮಿಲಿತಭೂದೇವಪಟಲೈಃ
ಸ್ತುತಿಪ್ರಾದುರ್ಭಾವಂ ಪ್ರತಿಪದಮುಪಾಕರ್ಣ್ಯ ಸದಯಃ
ದಯಾಸಿಂಧುರ್ಬಂಧುಃ ಸಕಲಜಗತಾಂ ಸಿಂಧುಸುತಯಾ
ಜಗನ್ನಾಥಸ್ವಾಮೀ ನಯನಪಥಗಾಮೀ ಭವತು ಮೇ || ೫ ||

ಪರಬ್ರಹ್ಮಾಪೀಡಃ ಕುವಲಯದಲೋತ್ಫುಲ್ಲನಯನೋ
ನಿವಾಸೀ ನೀಲಾದ್ರೌ ನಿಹಿತಚರಣೋಽನಂತಶಿರಸಿ
ರಸಾನಂದೋ ರಾಧಾಸರಸವಪುರಾಲಿಂಗನಸಖೋ
ಜಗನ್ನಾಥಸ್ವಾಮೀ ನಯನಪಥಗಾಮೀ ಭವತು ಮೇ || ೬ ||

ನ ವೈ ಪ್ರಾರ್ಥ್ಯಂ ರಾಜ್ಯಂ ನ ಚ ಕನಕತಾಂ ಭೋಗವಿಭವಂ
ನ ಯಾಚೇಽಹಂ ರಮ್ಯಾಂ ನಿಖಿಲಜನಕಾಮ್ಯಾಂ ವರವಧೂಮ್
ಸದಾ ಕಾಲೇ ಕಾಲೇ ಪ್ರಮಥಪತಿನಾ ಗೀತಚರಿತೋ
ಜಗನ್ನಾಥಸ್ವಾಮೀ ನಯನಪಥಗಾಮೀ ಭವತು ಮೇ || ೭ ||

ಹರ ತ್ವಂ ಸಂಸಾರಂ ದ್ರುತತರಮಸಾರಂ ಸುರಪತೇ
ಹರ ತ್ವಂ ಪಾಪಾನಾಂ ವಿತತಿಮಪರಾಂ ಯಾದವಪತೇ
ಅಹೋ ದೀನಾನಾಥಂ ನಿಹಿತಮಚಲಂ ನಿಶ್ಚಿತಪದಂ
ಜಗನ್ನಾಥಸ್ವಾಮೀ ನಯನಪಥಗಾಮೀ ಭವತು ಮೇ || ೮ ||
ಇತಿ ಶ್ರೀ ಜಗನ್ನಾಥಾಷ್ಟಕಂ ||

జగన్నాథాష్టకం

కదాచిత్-కాలిందీ తటవిపిన సంగీతకరవో
ముదా గోపినారీవదన కమలాస్వాదమధుపః ।
రమా శంభుబ్రహ్మామరపతి గణేశార్చిత పదో
జగన్నాథః స్వామీ నయనపథగామీ భవతు మే ॥ 1 ॥

భుజే సవ్యే వేణుం శిరసి శిఖిపిచ్ఛం కటితటే
దుకూలం నేత్రాంతే సహచరకటాక్షం విదధతే ।
సదా శ్రీమద్వృందావనవసతిలీలాపరిచయో
జగన్నాథః స్వామీ నయనపథగామీ భవతు మే ॥ 2 ॥

మహాంభోధేస్తీరే కనకరుచిరే నీలశిఖరే
వసన్ ప్రాసాదాంతస్సహజ బలభద్రేణ బలినా ।
సుభద్రా మధ్యస్థస్సకలసుర సేవావసరదో
జగన్నాథః స్వామీ నయనపథగామీ భవతు మే ॥ 3 ॥

కృపా పారావారాస్సజల జలద శ్రేణిరుచిరో
రమావాణీ సౌమస్సురదమల పద్మోద్భవముఖైః ।
సురేంద్రైరారాధ్యః శ్రుతిగణశిఖా గీత చరితో
జగన్నాథః స్వామీ నయనపథగామీ భవతు మే ॥ 4 ॥

రథారూఢో గచ్ఛన్ పథి మిలిత భూదేవపటలైః
స్తుతి ప్రాదుర్భావం ప్రతిపదముపాకర్ణ్య సదయః ।
దయాసింధుర్బంధుస్సకల జగతా సింధుసుతయా
జగన్నాథః స్వామీ నయనపథగామీ భవతు మే ॥ 5 ॥

పరబ్రహ్మాపీడః కువలయ-దలోత్ఫుల్లనయనో
నివాసీ నీలాద్రౌ నిహిత-చరణోఽనంత-శిరసి ।
రసానందో రాధా-సరస-వపురాలింగన-సఖో
జగన్నాథః స్వామీ నయనపథగామీ భవతు మే ॥ 6 ॥

న వై ప్రార్థ్యం రాజ్యం న చ కనకతాం భోగ విభవం
న యాచేఽహం రమ్యాం నిఖిలజన-కామ్యాం వరవధూమ్ ।
సదా కాలే కాలే ప్రమథ-పతినా గీతచరితో
జగన్నాథః స్వామీ నయనపథగామీ భవతు మే ॥ 7 ॥

హర త్వం సంసారం ద్రుతతరమసారం సురపతే
హర త్వం పాపానాం వితతిమపరాం యాదవపతే ।
అహో దీనోఽనాథే నిహితచరణో నిశ్చితమిదం
జగన్నాథః స్వామీ నయనపథగామీ భవతు మే ॥ 8 ॥

ఇతి శ్రీమద్ శంకరాచార్యవిరచితం జగన్నాథాష్టకం సంపూర్ణం॥

वेद पाठशाला का रजतमहोत्सव

प्रतिवर्ष गुरुपौर्णिमा के अवसर पर वेद पाठशाला के भूतपूर्व विद्यार्थी, माणिकनगर में एकत्रित होकर गुरुवंदना का कार्यक्रम अत्यंत उत्साह सहित आयोजित करते हैं। गत अनेक वर्षों से यह परंपरा सुनियोजितरीति से चली आ रही है। इस वर्ष की गुरुपौर्णिमा का पर्व अत्यंत विशेष होने वाला है। इस वर्ष श्री माणिकप्रभु वेद संस्कृत पाठशाला की स्थापना को २५ वर्ष पूर्ण हुए हैं। इस उपलक्ष्य पर सभी भूतपूर्व विद्यार्थियों ने वेद पाठशाला का रजतमहोत्सव आयोजित करने का संकल्प किया है। ९ जुलाई से १३ जुलाई तक संपन्न होने वाले रजतमहोत्सव में विविध कार्यक्रम आयोजित किए जाएंगे। इन पांच दिनों की अवधि में चतुर्वेद स्वाहाकार, अष्टावधानसेवायुक्त श्रीप्रभु की प्रदोषपूजा, श्रीसप्तशती पारायण, महारुद्राभिषेक तथा सांस्कृतिक कार्यक्रम माणिकनगर में आयोजित किए जा रहे हैं। १२ जुलाई की शाम को माणिक्य सौध सभा भवन में पाठशाला के वर्तमान विद्यार्थियों द्वारा सांस्कृतिक कार्यक्रम का आयोजन किया जाएगा। १३ जुलाई – गुरुपौर्णिमा के अवसर पर इसी सभा भवन में गुरुवंदना का कार्यक्रम भव्यरीति से सुसंपन्न होगा जिसके अंतर्गत सभी विद्यार्थी अपने गुरुजनों का सत्कार करेंगे तथा श्रीजी की विधिवत्‌ पाद्यपूजा समर्पित कर श्रीगुरुवंदना का कार्यक्रम संपन्न करेंगे। काशी के पंडितवर्य श्री गणेश्वर शास्त्री द्राविड, शृंगेरी के वेदशास्त्र संपन्न श्री शंकर भट्ट तथा देवताळ के पंडितप्रवर श्री मुकुंद शास्त्री जैसे विशेष अतिथिगण श्रीसंस्थान के विशिष्ट निमंत्रण पर इस महोत्सव के लिए माणिकनगर पधारने वाले हैं। वेदपाठशाला के लगभग २०० भूतपूर्व विद्यार्थी इस कार्यक्रम में सम्मिलित होने जा रहे हैं। इस माध्यम से हम सभी प्रभु भक्तों को भी इस रजतमहोत्सव के ऐतिहासिक कार्यक्रम में सम्मिलित होने के लिए निमंत्रित करते हैं। यह एक ऐसा अद्भुत पर्व होगा, जब गुरु और शिष्य के परस्पर प्रेम की एक अनुपम धारा यहॉं प्रवाहित होगी और जो-जो उस दिव्य प्रवाह का अनुभव पाएंगे वे अत्यंत सौभाग्यशाली होंगे। अधिक जानकारी हेतु संपर्क करें ८१४७१००८७१,  ९४४१३५९५१२

ठाणे व्याख्यानावर भक्तजनांची प्रतिक्रिया

ठाणे नगरीच्या पाचपाखाडी येथील श्री ज्ञानेश्र्वर मंदिर मध्ये निवृत्तिनाथ सभागृहात १७ ते २१ मे दर्म्यान श्री सद्गुरु ज्ञानराज माणिकप्रभु महाराजांनी गीतेच्या सोळाव्या अध्यायावर केलेल्या प्रवचनावर सद्भक्तांकडून आलेल्या काही प्रतिक्रिया…

श्रीमती जिज्ञासा पालकर, मुंबई

 

श्री संजय ईटकरकर, मुंबई

 

चि. विहान खोपकर, मुंबई

 

श्रीमती निधि चित्रे

 

श्री विजय महाजन, मुंबई

श्री राजन वागळे, ठाणे

 

कु. तनिषा प्रणिल सावे, ठाणे

 

श्रीमती सुनीता पाटिल, मुंबई (भाग – २)

श्रीमती सुनीता पाटिल, मुंबई (भाग – १)

 

श्रीमती सुवर्णा काणे, मुंबई

 

श्री किशोर धामोरीकर, मुंबई

 

श्री राजेंद्र फणसे, मुंबई

 

श्रीजींच्या प्रवचनावर श्रोत्यांची प्रतिक्रिया

ठाणे नगरीच्या पाचपाखाडी येथील श्री ज्ञानेश्र्वर मंदिर मध्ये निवृत्तिनाथ सभागृहात १७ ते २१ मे दर्म्यान श्री सद्गुरु ज्ञानराज माणिकप्रभु महाराजांनी गीतेच्या सोळाव्या अध्यायावर केलेल्या प्रवचनावर सद्भक्तांकडून आलेली काही प्रतिक्रिया…

पाचपाखाडी येथील ज्ञानदेव सेवा मंडळाचे निवृत्तीनाथ सभागृहात तारीख १७ ते २१ हे ५ दिवस गीतेतील १६ व्या अध्यायावर परम पूज्य ज्ञानराज माणिकप्रभुंचे निरूपण झाले. महाराजांची, एखादा गहन विषय सोपा करून सांगण्याची हातोटी फारच उत्तम आहे. उदाहरणे देतांना अगदी रोजच्या व्यवहारातील देतात त्यामुळे विषयाचे आकलन पटकन होते. ‘ मला देव भेटेल का?’ या प्रश्नाचे उत्तर त्यांनी तीन टप्प्यात दिले. म्हणजे हो,हो,नाही. म्हणजे कर्म व भक्ती मार्गाने गेले तर भेटेल परंतु ज्ञानमार्गाने त्याचे उत्तर नाही कारण ज्ञानमार्ग म्हणजे स्वरुपाचे ज्ञान होणे म्हणजेच देवाची भेट होणे. – श्री प्रकाश गाडगीळ, मुंबई

‘‘दुःख अभावात नाही, अभावाच्या अनुभवात असतं” आणि “आनंद कामना पूर्तीत नाही, कामनांचा क्षय होण्यात असतो” ही वाक्ये आणि त्यांच्या जोडीला दिलेली उदाहरणे मी कधीही विसरणार नाही. कार्यक्रम अतिशय उत्तम झाला. २ दिवसच येता आलं पण आल्यावर तिथून उठावसं वाटलं नाही. गुरुजींनी अगदी सोप्या भाषेत सांगितलं म्हणून कळू शकलं. गुरुजींना भेटण्याचा आणि त्यांची अमृत वाणि ऐकण्याचा योग पुन्हा येईल अशी इच्छा.इ – श्री चिन्मय प्रभुघाटे, मुंबई

कार्यक्रम अतिशय छान व अप्रतिम झाला. सर्व नियोजन अगदी शिस्तबद्ध होते. महाराजांचं प्रवचन फारच सुंदर व कधीच संपू नये असे वाटत होते. – श्री गिरीश संझगिरी, मुंबई

‘मला देव भेटेल का’  या विषयावरील महाराजांचे प्रवचन ऐकताना दोन-अडीच तास कुठे गेले ते कळलंच नाही.अतिशय सोप्या शब्दात,हसत-खेळत, रोजच्या व्यवहारातील उदाहरण देत महाराजांनी श्रोत्यांच्या पदरात बरंच काही टाकलं. यातील दोन-चार गोष्टींचा उल्लेख केल्याशिवाय रहावत नाही.परमात्मा बाहेर कुठेही नाही,तो आपल्या आतच आहे,त्यामुळे मला अमुक- तमुक जमत नाही असं म्हणणं म्हणजे त्या परमात्म्याला कमी लेखणं आहे. आत्म्याचे अधिष्ठान म्हणजे जणू सिनेमाचा पडदा! जसं पडद्यावर काही घडलं तरी तो त्यापासून निर्लेप असतो तसं आत्माही शरीराच्या व मनाच्या सुख दुःखा पासून अलिप्त आहे.. ती सुखदुःखं या देहापुरती आहेत याची सतत जाणीव हवी. जपाच्या माळेतील मणी म्हणजे संसारातील माया आणि त्या मायेपाठील न दिसणारा धागा म्हणजे परमात्मा. जप करताना त्या धाग्याला झालेला स्पर्श म्हणजे परमात्म्याच्या अस्तित्त्वाची जाणीव! माणूस नेहमी स्वतःवर प्रेम करतो हे सिद्ध करण्यासाठी सांगितलेली  सासूच्या हिऱ्याच्या कुड्यांची गोष्ट. भगवंताचं एकदा जरी मनोभावे स्मरण केलं तरी तो वेळोवेळी आपल्यासाठी धावून येतो हे पटवून देण्यासाठी सांगितलेलं गुगल सर्च चं उदाहरण. म्हणजे एकदा एखाद्या गोष्टीचा सर्च घेतला की शोधकळ दाबताच तीच गोष्ट पुन्हा पुन्हा कशी समोर येते याचा दिलेला दाखला. सहज लक्षात राहिलेल्या या काही गोष्टी. हसतखेळत ज्ञानामृत देणारा हा अनुभव दिल्याबद्दल ठाण्याच्या श्रीमाणिकप्रभु सेवा मंडळाला शतशः धन्यवाद. – श्रीमती संपदा वागळे, मुंबई

गीतेच्या सोळाव्या अध्यायाच्या प्रत्येक श्लोकाविषयी सविस्तरपणे समजावून सांगण्यात महाराजांचा हातखंडा होता याबद्दल माहिती होती. यापूर्वी दोन दिवसांत महाराजांनी सोळाव्या अध्यायातील पहिल्या तीन श्लोकांबद्दल भक्तांना सविस्तरपणे समजावून सांगितले होतेच; त्यामध्ये दैवी संपत्ती (गुण) विषयी विवेचन केलेले होते. आज पुढील चार ते सात श्लोकांविषयी महाराजांनी सविस्तरपणे समजावून सांगितले. त्यामध्ये आसुरी संपत्तीचा उल्लेख होता. दंभ, दर्प, अभिमान, क्रोध, अज्ञान अशा सामान्य माणसांच्या अंगी असलेल्या आसुरी गुणांविषयी महाराजांनी साध्या सोप्या भाषेत विवेचन केले, इतकेच नव्हे तर दंभ, दर्प, अभिमान यांचा अर्थ अहंकार जरी असला तरी त्यामधला फरकही महाराजांनी खूप सुंदर रित्या समजावून सांगितला. शिवाय  जीवनातील छोट्या छोट्या घटना, प्रसंगांचा दाखला देत अधूनमधून हसतखेळत सुसंवाद साधत गीतेतील अध्यायांत गुंगवून टाकले. अर्थात मलासुद्धा महाराजांनी त्यांच्या या दोन तासांच्या प्रवचनात खिळवून ठेवले एव्हढे मात्र निश्चित! श्री विजयकुमार पवार, ठाणे

गुरुवारी माणिकनगरच्या महाराजाना पाहिले आणि गीतेच्या सोळाव्या अध्यायातील काही श्लोकांचे अर्थासहित विवेचन ऐकायचे भाग्य प्राप्त झाले. आध्यात्मिक ज्ञान किती सोप्या रीतीने त्यांनी प्रापंचिक समुदायाला रोजच्या उदाहरणावरून समजावून सांगितले. दोन तास रंगलेला हा कार्यक्रम प्रत्येकालाच अंतर्मुख करून गेला. असे गुरूंकडून आध्यात्मिक मार्गदर्शन घेण्याचे भाग्य प्रत्येकास प्राप्त होवो. – श्रीमती वेत्रवती देसाई – दहिसर, मुंबई

प.पू. श्री सद्गुरु ज्ञानराज माणिकप्रभु महाराजांच्या दैवी ,प्रासादिक  वाणीतील दैवी व आसुरी संपत्तीचे सखोल  उदबोधन भाविकांच्या पारमार्थिक वाटेवरील अखंड ज्ञानदीप आहे. त्याचा प्रकाश आम्ही सदैव प्राप्त करून घ्यावा. कालचा ‘‘मला देव भेटेल का?’’ हा प्रवचनाचा विषय भाविकांचा खूप उत्सुकतेचा ! महाराजांनी आपल्या सिद्ध वाणीतुन आमचे पूर्ण समाधान केले व देव आहेच व प्रयत्नांती तो भटतोही हे ठामपणे सांगितले. – श्री वसंत कुलकर्णी, मुंबई